10 Mar 2015

kedili bardak altlığı ve kızım

Biraz sinirlerim tavan yapmıştı oturup ne var ne yoksa döktüm odayı darmadağın hale getirdim.
Kendime bardak altlığı yaptım.
 
Kedileri çok sevdiğim doğrudur ama,gel gelgelelim ki kendi kedime kızıma sahip
 çıkamadım ,çıkamadım :( Hamile olduğum dönemler  yımırta  balkondan firar eder gezer ,tozar gelirdi.
Bu gezip tozma esnasında hamile kalmıştı feci mide bulantısı ile geçen hamilelik sürecinde günde 7-24 çıkardığım ve halsiz kaldığım için bir götürememiştim kızımı.Ne olursa olsun onu asla bırakmayacaktım yavrulardan farklı renk olan birini alır annesiyle ve oğlumla mutlu mesut yaşar gideriz demiştim.

Ne yazık ki öyle olmadı 3 hafta yavrulara ve annesine evimde baktıktan sonra bende doğuma gittim.
gerisini yazamayacak kadar yorğunum yazarken bile sanırım gözyşlarıma hakim olamayacağım:( lohusayken döktüğüm gözyaşı onca acı ve ağrıma rağmen apartman sakinleriyle verdiğim amansız mücadele
Karşı apartmanda sokak kedilerini besleyen Arife ablanın ''Funda al getir hepsini benim bahçeme''deyip anne ve yavruları oraya taşımam sonra oturup ağlama krizine girmem tüm aprtman sakinleri elleri bağlamış balkona seyire çıkmış.
Gece kaç kere iniyorum hiç bilmiyorum ki!.. merdiven inip çıkmak işkenceydi çok canım acıyordu ama,umursamıyordum.Oğlanın babaannesi var nasılsa deyip sürekli iniyordum ben inemesemde Arife abla besliyordu zaten.Aç değil ,açıkta değillerdi ama,benim içim içimi yiyordu lohusalığım ağlamakla geçti benim.

Yavrulardan 2 sini sahiplendirdik kızım eve alışkın olduğu için eve gelmek istiyor kapıya biri geldiğinde kapıya koşuyordu en alttaki komşuyu tekmelerken görmüş can havliyle yalın ayak fırlamıştım dışarı epey bir tatışmadan sonra ben fenalaşıp orta yerde bayıldım bir allahın kulu da gelmedi balkon kuşları..
Kendimden geçmemiştim sadece  bedenen ve ruhen çok yorğun olduğum için bedenim ağır bir külçe gibi yığılıvermişti yere..Aldım kızımı eve getirdim annem çocuk var diye karşı çıktı ''sırf benim çocuğum yok ben bu kadar ağlıyorum bana yazık değil mi'' dedim.

Dışarıya alışkın olan yımırta yine balkondan firar etmişti 3 gün ortalarda görünmedi artık endişelenmeye başlayıp aramaya çıktık Arife ablayla yok hiç bir yerde bulamadık:( kendimi gitti ,başına bir hal mi geldi bilmiyorum .
3 ay gözümün yaşı dinmedi gece ağlayarak uyuyup, ağlayarak uyanır mı insan eskisi gibi ağlamıyorum ama,kedili videolar vb izleyince dışardaki canları besleyince ben benden gidiyorum:(((
 Gelir ,gelecek ümidiyle de bugüne kadar yazmadım yazamadım..
                                        Siz canlarınıza sahip çıkın

7 Mar 2015

Ölüm soğuk ve karanlık

Blog yazmaya ilk başladığımdan bu yana çok güzel şeyler yaşadım anılarda ve hafızalarda güzel kareler ve hep mutluluk tabloları vardı.Bir çocuğu sevindirmek ,yüzlerinde bir gülümseme olabilmek için başladığım serüven bana çokk güzel dostluklar katarken
bazıları ise silik hayal ,meyal hatırlanan ya da hatırlanmayan olarak sadece o karelerde kaldı.Çünkü ; herkesim amacı ,hizmeti farklıydı kimi boy göstermek,kimi fark edilmek ,kimi laf olsun ,kimi öylesine..
Hiç tanımadığım sadece blogdan yazıştığım arkadaşımla tanışmak ve onu hayatımın bir parçası yapacağım aklımın ucundan bile geçmezdi..Bir blogger değil abla ,kardeş olmamızın nedeni aynı duygu ,düşünce ve hemen hemen aynı yapıya sahip olmak.Ne yazık ki herkesle aynı bağı kurmak imkansız fikir anlaşmazlığı uyuşmazlık vb..

Antalya'haricinde görüştüğüm bir çok blogger arkadaşım ve blogger ablalarım var Nalan abla da onlardan biri
blogunu takip edenler hamarat ve çok maharetli olduğunu bilirler.Cana yakın, içtenliği ,deli dolu, hiç kimseyi kırmayan Nalan ablam..



Mahmut abi eşi çok güzel bisikletler yapar ben kendisi ile tanışmadım ama,anlatımlardan ,blog yazılarından az çok tanımış kadar olmuştum.

Annemi kaybettiğimde 2 sene ölüm korkusu ile yaşadım elektrk prizi çarpacak ,ranza üstüme devrilecek vb saçma sapan kurgular dolar beynime yatamazdım.
Gamze akbaş'ın ölüm haberini okuduğumdan bu yana kuzucuk için ne ağladım hiç tanımıyordum ki Gamzeyi ben ama ,anneydi ,evladı vardı ağlamak için tanımak mı gerekir ki !.. bunun ardından bu hiç iyi olmadı :(

Şimdi ne söylenir ne yazılır ki? ölüm soğuk ,ölüm karanlık Mekanın cennet olsun Mahmut abi nur içinde yat
çok üzgünüm ifade edemeyecek,içimdekileri buraya aktaramayacak kadar...
Kalanlara sabır dliyorum..
Bumerang - Yazarkafe