Bir blog arkadaşımın Japonya'da yaşıyor paylaşımları çok güzel demesiyle takibe aldığım belki bir çoğunuzun bildiği bir blogu izlemeye almıştım Yolun neresindeyim serrose sosyal medya hesaplarında Antalya'ya geleceğini ve buluşmak istediğini yazmıştı hem onu görmek hemde Antalya'da yaşayan bloğ yazarları kimler merakı sarmıştı beni.
Buluşmaya gittiğimde Annnesi ve kızkardeşleri de oradaydı çok hoş sohbetler eşliğinde vakit geçirmiştik gelen bir kaç kişiydi biraz hüsrana uğramıştım açıkçası.
Gülcan'la tanıştık eve geldiğimde izlemeye aldığımda Antalya'lı blog yazarlarıyla piknik etkinliklerini görmüş listedeki tüm bloglara uğramıştım.Blogdan pek paylaşım yapılmıyordu buluşmalar konusunda facebooktaki gruplarına beni eklemelerini rica ettim.İlk piknik etkinliğinde tanıştım..
Nursevin abla ile yakın mesafede evlerimiz aşağı yukarı yarım saat kadar bir kahve içmeye gitmiştim oysa nerden bilebilirdim ki güzel bir deneyim yaşayacağımı ,öğrenci olacağımı.
Hamuru hazırlamış iç malzemesini hazırlamış bir yandan yemek yapıyor, bir yandan fotoğraf çekiyordu.
Başımda biri varken heyecen yaparım ,ellerim terler benim ve öylede oldu heyecan yaptım ellerim terledi hamur yapıştı elimde kapatamadım.Bir iki hatadan sonra az biraz yapabildim.Benim bildiklerim klasik yeni şeyler öğrenmek güzel ama,Öğretmenim baya sabırlıydı azarlamadı bağırmadı her seferinde ben beceremeyecek gibi olunca kendi açtığı hamuru önüme koyup nasıl kapatacağımı gösterdi.Oğluşda küçük bir hamur parçasıyla oynayıp durdu üzmedi bizi..Ağzı açık poğaça görüntüsü kadar tadıda şahane misafirlerim için bir alternatfim daha oldu.
Çayımızı demleyip afiyetle yedik ımmm enfesdi. Bir workshop yapmış olmanın ve azda olsa yapabilmiş olmanın mutluluğu ile eve geldim.Eve geldiğimde iyi ki gidip tanıştım dedim..
Şimdi fotolara geçelim gurur ve iftiharla sunarım efenim :))
