dolgu oyuncak kalıpları

oyuncak kalıpları belki işinize yarar.çocuğunuza ya da hediye yapabilirsiniz diye eklemek istedim.ben fili yaptım ama eğer kısmını yanlış yaptım galiba kumaş katından mı çıkacaktı kestiğim parça çok fazla bilmediğimden ben tek olarak kestim kısa gibi geldi gözüme.kuyruğuda ördüm ama keçeden kesip doldurabilir herhalde..kumaştan yapılmıştı esas olanları sizin yaratıcılığınıza kalıyor gerisi... dikişten az çok anlayanlar bilir..

çekilişimizin sonucu!..

çekilişimizin sonuna geldik..isim yazdığım kağıdı daha önce yazdığımdan son dakika katılanıda ekledim..
 birde ilk olduğundan klasik yöntem olsun dedim çünkü randoma kafam basmadı:)) yalnız seçerken ben bile heyecan yaptım.lise yıllarındaki gibi yılbaşı çekilişlerimiz geldi aklıma..merak heyecan..kahveyide sizlere yaptım..ama lokum kalmamış.vakit geçsin diye bekledim ama geçmiyor..12 olmasını sanırım  bekleyemeyeceğim:))


çekiliş demişken aklıma bir şey geldi.ben 2010 da bir blogdan bir hediye kazanmıştım.
lakin o sıralar blogspotta yaşanan sorunlar bloga girememek bir hayli sıkıntı vermişti hepimize

hediye kazandığım blog yanlış hatırlamıyorsam ya wordprese ya da com'a taşınmıştı.lakin şu an kendisini bulamıyorum.aklımda kalan ismi net hatırlıyorum ama poh poh perisiydi. sırra kadem bastı dedim ne talihlisin be fundacan:))

neyseee çekilişimize 91 kişi katıldı.çıkan sonucu bir türlü netleştiremedim ya parladı ya isim okunmadı:( gündüz çekmek gerek sanırsam..kazanan talihli gurme şirine en kısa zamanda adres bilgilerini ulaştırırsan sevinirim.hepinizin şansı bol olsun sevgiler.

                                                                 91 uğurböceği

fırat'lık içimizde var.!..bişiy yaparım ben bunla ki:)))

bura da bahsettiğim su kuşum vardı ya hani.işte buda onun kapı süsü..kapı süsünden sıkıldım :)) şimdi şişleri çıkardım.birazda örgü öreceğim..mutfağa girip yemek dahi yapamıyorum.kokular beni wc ile çok samimi bir arkadaş haline getiriyorlar.oturmuş kara kara ne yapsam ne yesem diye düşünürken kapı çalıyor ve imdadıma komşulardan bir tabak yetişiyor..içimden ne kadar sevinç çığlığı varsa basıyorum heyoooo yuppii:) halimi gören ve olaya tanık olan komşularım.allah razı olsun vallahi her gün biri bir şey yapıp getiriyor..işte diyorum ev alma komşu al diye boşuna söylenmemiş..

bu üzerinde dular olan bir süstü.lakin atmaya başlamış dualar kalkmıştı.yapıştırmak için aldım elime dedim silikonla yapıştırayım da çıkmasın bir daha..tam yapıştırırken bir tanesini tamamn zedeledim yırtıldı.sinirlendim.diğerlerinide söküp attım.topladım tamm çöp poşetine atacaktım ki fırat geldi aklıma:)) ben bunla bir şey yaparım ki:) bunu yaptım..nasıl olmuş..

buda bizim kapı süsümüzz

elimdeki işleri bitirmek için acele ediyorum.buda bizim kapı süsümüz bir isim kaldı yazılacak.defter pek olmadı gibi anı defteri değil zaten günlük.. ben severek yazıyorum..lavanta kesesi yapmak istiyorum  korsanlı bir şey istiyorum. oda nasıl olur lavantayı nereye koycam kısmı kafamı karıştırdığından beklemede:))

sırada daha çok şey var..bazen tembellik ediyorum.en çok vaktimi çalan face..bir bakayım diye giriyorum ooo bakıyorum kaç saat olmuş:)) ben işlerimin başına döneyim.
sağlıcakla kalın.

kadınlara eziyet eden erkekler ve analara zulmeden evlatlar soyunuz tükensin...

eşim yok kıbrısta evde canım sıkılıyor haliyle..meğer bir kişi bile ne doldururmuş evi.facebookta oyun oynamasına fıtık olurdum..çay kahve istemeleri hiç bitmezdi.. deli olurdum.şimdi  çay bile demlemiyorum.dün gülem bende kaldı.geceyarısına kadar oturduk film izledik.sabah uyuyacağım ya sabah 9'da kapı iprağaz tüpünüzü bizden alın şu kadar indirim var vs.yattım bir daha kapı yan komşum örnek bakmaya gelmiş.baktı ben ayakta uyuyorum sağolsun gelmedi.ben gidip geri yatttım ama zil susmak bilmedi.saaat 1 civarlarında ev sahibim geldi.sağolsun sabah,öğle akşam yoklar:) ''fundacım ben çok hastayım beni hastane götür dedi.ama ben uyku sersemi olduğumdan aval ,aval baktım.''hadi sen git yat ben kader'le giderim''. dedi.ben geri yattım tabi..

3'te gözümü açtım.birşeyler yedim biraz evi toparladım toz ,vileda derken saat 6 oldu.mutfakta yemek hazırlarken kapı çaldı.ev sahibim.allahım bu ne ya kabak tadı verdi bu kadın dedim. yalan yok dedim.
içeri buyur ettim.rengi ,beti benzi atmış.ayakta zor duruyor.gözlerini kapıyor bakamıyor.bu apartman olduğu gibi kadının ama başındaki kocadan hem maddi hem manevi çok çekmiş.çok şiddet görmüş.düşünsenize kendi paranla rezil olmak bu..kadın safça ama iyi yürekli ..sohbet ederken bir ağlamaya başladı..aman allahım....derdi sadece kocadan değil.. evladından kızından 25 yaşında hani denir ya dışı seni içi beni yakar o mesele..kız gayet sakin sessiz bir tip..


ne ağladı ,ne ağladı..dedim ''abla neden çektin sen bu kocayı neden ezdirdin kendini bu kadar'' ''fundacım anam babam bana sahip çıkmadı,cahildim ,okumadım,çocuklarım için katlandım.çok talihsizim ben bahtım gülmedi,hep çektim''dedi..ciğerim söküldü ağlamasına nasıl üzüldüm anlatamam ve kendime ne kadar kızdım..söylediklerim ve düşündüklerim için.meğer kadın nefes almak.biraz rahatlamak için kaçıyormuş:(

insanlar yanındayken kıymet bilmez.ama yarın bir gün elinden kayıp gittiğinde mumla arar.dünyanın kaç bucak olduğunu asıl o zaman anlar ama..iş işten geçer.kafasını taşlara vursa ne fayda..

ah gençler!.. analarınızın kıymetini bilin.üzmeyin kırmayın onları.yarın hayatla mücadeleye düştüğünü zde ananınız yanınızda olmayacak ozaman keşke anam sağ olsaydı diyeceksiniz..

kadınlara eziyet edip ezen erkeler..soyunuz tükensin....

gökten üç elma düşmüş..üçüncüyü de sizlere armağan etmiş:))

İzmir'de çocukken mahallede büyük ,küçük hepimiz sokaklarda oyun sevdasındaydık.benden büyükler de vardı küçüklerde..az dayak yemedim oyun için:)) çünkü oyuna dalınca kendimden geçer saat kavramını kavrayamaz olur.sonunda annemin ya terlik ya da sopayla olay mahalline intikal etmesiyle tazı gibi eve kaçardım.kaçsan ne fayda o dayağı yiyeceksin bir kere kaçarın yok..zeynep mahallemizin güzel kızlarından biriydi.sevgi dolu yüreğiyle ,gülümsemesiyle farklıydı o hep..canım sııkın olduğunda soluğu zeynep'te alırdım.bir kahve molası iyi gelirdi bana..gerçi annesi meliha ablam da tam kafa dengiydi..meliha abla geldimi ortam süper olurdu..gözümüzden yaş gelirdi..zeynep büyüdü ve hemşire oldu..ben burdayken 2010 da evlendi..malesef ben gidemedim:( şimdi  o çiçeği burnunda anne oğlan bekliyor oda:))  düğüne gidememiş hediye alamamıştım..işte fırsat dedim..bu tarz şeylere hevesli..pazartesi bu ciciler İzmir yollarına düşecekler.gökten üç elma düşmüş.biri sevene ,diğeri sevilene üçüncüyü de sizlere armağan etmiş:)
sağlıcakla kalın...