resime aldanmayın:))

bu bayram yeliz gelecekti bursa'dan.hepimiz çok özlemiştik yeliz'i
gülem ve çiçek annem ankara'ya gitmişlerdi.
 hem akrabaları ziyarete hemde gülem'in yıllardır süre gelen sağlığı ile ilgili.
bu konuyu şimdilik yazamam gülem'e sorup onayını almadan olmaz.

onlar ankara'ya gitti bizde heyecanla beklemeye..gelen haber bizi o kadar mutlu etti ki!..sevinçten ağladık.

ankara'dan döndüler,  ayaklarının tozuyla bayram temizliği ahh çok titizdir çok:))

 birde üstüne baklava açacağım deyince yardıma gittim.

bende çok istiyorum heves ediyorum ama ne mümkün

açabildiğim en büyük hamur tabak büyüklüğünde :))

 neyse herkes anasının karnında öğrenmedi ya bende yavaş yavaş yırta yırta yaparım elbet..

en önemlisi lezzet kısmıydı..lezzetimi oda görüntüsü kadar mükemmel..

çiçek annemim ellerine sağlık..

darısı inşallah birgün bana:))

daha kaç mehmet gerek!..artık yeterrrrrrr

artık hiç bir şeyin tadı yok!..bayram havası mı? bayram coşkusu mu? tıkpı!..bir hastanın haşlama ,yağsız tuzsuz perhiz yemeği gibi.... bana bayramlar hep bu havada..birde bu bayram ortalığı kan gölüne çevirenlere bayramı zehir edenlere   LANET OLSUN...
yetmedi mi? daha kaç mehmetçiğin ölmesi gerek? daha kaç ana,babanın ciğerinin yanması ,daha kaç evladın yetim kalması gerek??
ortalık kan gölüne dönmüş..ordu mu?? o zaten ergenekon davasıyla bitmiş? medya mı?? o zaten yanlı ,satılmış olayı kısa geçirtirip abuk subuk yayınlar yayımladılar..yargı mı? yandaş hakimler,savcılar tarafından oda bitmiş..


parti yönetiminden bağımsız bildiri yazıp okudular diye vekillerimizi disipline vermeye kalkan
 soros bey pardon (kemal bey) pkk'lı , bölücü, kürtçü, ırkçı, faşist teröristler için ''halk savaşcıları kardeşlerimiz''diyebilen 
ATATÜRK ve chp düşmanı hüseyin aygün'ün  
istifasını neden istemiyorsunuz? neden ihraç istem ile disipline vermiyorsunuz?
aynı fikirleri paylaştığınızdan mı kaynaklanıyor acaba? o halde hiç vakit kaybetmeden olduğunuz yere gidiniz..bizler chp'mizi istiyoruz..
içinde bulunduğumuz durum tam bir kaos!..istenilen noktaya gelmek üzereler..partilerde birbirlerinden farkları yok hepsi amerikan uşakları..

güzel ülkemi bu kaos ortamına getiren vatan hainlerinin,işbirlikçilerinin ,görevini yapmayanların mualefette olup mualefet yapmayanların allah belalarını versin..

o bir blogger, o bir nehir kuzusunun annesi, o bir gamzeli anne:))

izmir'e gittigimde evka'ya gülem zuzumla çıktık.doğup büyüdüğüm,çocukluk ve gençliğimin geçtiği sokaklar ve evimin önünden tıransit geçmek çok ağrıma gitmişti:(( orta ve liseyi birlikte okuduğum aynı mahalleden can dostum aysun'um vardı.1995ten beri arkadaşız  yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez en kötü olaylarda akrabalardan önce yeterdik birbirimize..ben evlenip antalya'ya geldiğimde telefonla görüştük.sonra ben maddi ,manevi arkası gelmeyen çorap söküğü gibi sıkıntılara düşünce kimseleri arayıp soramadım.isim bulmakta zorlandığım deyyus abim araya fitne ficur soktu:(

aysun ev telefonunu kapattırmış,cep telefonuda kullanım dışı olmuştu.yaklaşık 2sene hiç görüşmedik.oaraya vardığımda kalbimin ritmi hızlandı.beni görünce çok şaşırmıştı..okadarçok şey yasamıştık ki biz aysun ve yaşar'la aysun birşey yapacağında akrabaları bile ''onun funda'sı '' var derlerdi.çay koyup sohbete koyulduk nasıl özlemişim anlatamam onlarda beni özlemiş sarıldık ağladık..lakin gülem sıkılmıştı.vedalaşıp çıktık  gamzeli anneyi aradık.akşam yemeğinde olduklarından kahveyi bizde içelim konusunda hem fikir olduktan sonra biz gülem'le mevlanaya çıktık.biraz foto çekilip gamzeli annenin yolunu tuttuk.şimdi öyle tuhaf ki!..gamzeli öyle sıcak,öyle içten,öyle candan ki sanki yıllardır tanıştığımız bildiğimiz bir evdeyiz.onun sıcaklığı içimize yansıdı.gülem bana ''funda kusura bakma ama aysun'da kasvet çöktü içime ,içim kararmıştı ama burası iyi geldi enerjim yükseldi resmen'' demişti evet gerçektende öyle olmuştu..bize çok iyi gelmişti.

benim kafa bir milyon olduğundan yerinde olmadığından ben elimi kolumu sallaya sallaya gitmiştim gamzeli anne beni çok mahçup etmişti.bana hediye hazırlamış..nehir'i çokk sevdik çok..

 gülem nehire haydi gül peynirr demişti biz çocuktan önce peynir dedik:)))

Siz Hiç LSV Dükkan Çikolatası Tattınız mı?

LSV Dükkan yani Lösev Dükkan’ında lösemili çocuklarımızın anneleri kendi elleriyle hazırladıkları organik kurabiyeler ve birbirinden renkli el emeği, göz nuru el işlerini sizlere sunuyor. LSV Dükkan bundan tam 12 sene önce LÖSEV Ankara’da, küçücük bir atölyede 5 anne ile başlayan bir çalışmayken bugün yüzlerce annenin ekmek parasını kazandığı meslek atölyeleri haline geldi.                                     

Beslenme ile kanser arasındaki yakın ilişkiye dikkat çekmek için kurulan bu minicik atölye, seneler içerisinde azim, sevgi ve inançla büyüdü. Giderek büyüyen ve insanın içini ısıtan bu başarı öyküsü, LSV Dükkan markasını yaratmaya kadar uzandı. Lösemili çocuklarımızın annelerinin umutlarını, hayallerini işlediği, sevgiyle yoğurduğu her bir LSV Dükkan ürünü sevgili çocuklarımızı hayata bağlayacak.

Tüm renkleri ve lezzetleri ile Türkiye’nin her yerinden LSV Dükkan’a www.lsvdukkan.com üzerinden ulaşabilir ve sipariş verebilirsiniz.

Lösev’i Twitter’da @losev1998 hesabından takip edebilir, #LosevHayatVerir hashtag’i ile  paylaşımlarınızla destekleyebilirsiniz.

Bir bumads sosyal sorumluluk içeriğidir.

bir ben kalmışım ortada birde sen içimde taaa şuramdaa..

İzmir'e gittim geldim.hani denir ya kasap et koyun can derdinde tamdaa o konumdaydım.hangi eve gittiysem beni gören fincan kapattı.1 ,2 kişi olsa amenna ama 8,9 kişi bakmadım tabi..kötü bir ruhaniyete sahiptim.annem (kayınvalidem) oğlu için 'ufuk ne yaptı,ne yedi bu sıcakta ne yapıyor' dedikçe benim içim ezim ezim ezildi.benimde annem olsaydı oda beni düşünürdü dedim. oysa ki!.. hep der annem bunu..kendimi o kadar yalnız hissettim ki en ufak bir sözde ağlarken buluyordum kendimi..

bakıp ,büyüttüğüm ferhatım nişanlandı bir ömür mutlu olsunlar lakin!.. gelin kızımız fenaaaa anlatılmaz ki şimdi nasıl anlatayım birde hisler doğrultusunda hareket ediyorum ki bugüne kadar asla yanılmadım hislerim beni hiç yarı yolda bırakmadı. nişanlanmadan önce bizim kızlardan birini ferhat'ın facesinde silmiş sonra gülem'i şimdide beni:))) ferhat deli divane emrine amede.. ben gelinceye kadar elli kere aradı nişan olunca ne aradı ne sordu neyseee neysee elde var birrrr..

görümcem ameliyat oldu ben refakatçi kaldım.kaldığım bölüm kadın hastalıkları servisi karşımda doğumhane..

ne kadar üzülüp zor ayakta durduğumu asla ifade bile edemem.ama moral olarak iyice çöktüm.hiç kimse ama hiç kimse ruhaniyetimi anlamadı:(( elde var ikiiii..taburcu oldu evde baktım imdadıma gülem zuzum yetişti.gelene ,gidene çay yaptı etraf toparladı.odaya girdiğimde bile iyi olmadığımı anlayan 

öksürdüğümde ,başım döndüğünde iyimisin diye koşan bir tek kişi vardı gülem.
not,gülem ve gülen'i karıştıranlar oluyor.gülen blogger    gülem'de antalya'daki zuzum.kızıldereliye  foto dedim yes dedi:)) bizi bir çekişi var belime bir sarılışı var :))nası kaçtık bilemedim..gülem'in belinde belirgin:))

 4 gün gezip dolaştık.gamzeli anne ile nihayet buluştuk onu daha sonra anlatırım..

doğduğum ,büyüdüğüm mekana gitttim buca'ya anne evi olan evimize yabancı gibi bakarak çıktım yukarıya çocukları göremedim göremedim:((  teyzeme gittim dedikodunun bini bin para anladım ki  hakikatten dogduğun yer değil doyduğun yermiş.nefes aldığın,huzur bulduğun,kalbinin attğı yermiş.Antalya'da bir avuç dolusu kadar tanıdığım olması..fırça yemeği özlermi insan nurgül annemin fırçalarını özledim.yanımdakilerin kıymetini işte o zaman anladım elde var üççç..

hoş yazıp çiziyorum ama kim okuyacak yorum yapacak ?? yazmasam da olmuyor.neysee buda benim sanal günlüğüm olur..şimdi mi dahaaa iyiyim teselliyi uzaklarda aramışım ben..en büyük destek eşimmiş,beni anlayan ruhumu okşayan,yaramı sarmaya çalışan oymuş..hoş bulduk antalya hoş bulduk bloggerr...

elleşenler olmuş demek:)))

 bu treni inciraltından aldık.benimde var ama resmini çekmemişiz:)) bu gülemin ki...

ne diyordu şems; olduğu ''kadar'' olmadığı ''kader''..

klavyenin başında belki yarım saatten fazla elim mausta öylece bekliyorum.ne kadar sinir bozucu olduğunu tahmin bile edemezsiniz.anlatmak istediğiniz o kadar şey varken susmak..söyleyecek sözüm kalmadı..gülüyorum bir kahkaha patlatıyorum bu kahkaha biraz sonra gelecek olan sağanak ve fırtınanın habercisi oysa..sessizlik öncesi fırtınası..kendime telkinler vermeye çalışıyorum yalnız değilim yanımda beni gerçekten seven ''sana bir şey olmasın''diyen bir eşim ve benim için ağlayan bir çift göz üstelik bu gözün benimle hiç bir kan bağı yok? akrabam değil,nasıl olur da bir insan bir insanı bu kadar sever ?nasıl bu kadar içinden ,canından bir parçaymışcasına benimser.kardeşler arasında bile bu bağ yok??  yalnız değilim ama benim bana ihtiyacım var çünkü!..beni benden başkası adam edemez ,iyileştiremez sadece iyileşme sürecimi hızlandırırlar..

telefondaki sesimden bile ne olduğunu sezinleyen içi rahat etmeyip eve gelen çiçek annem (gülem zuzumun annesi)
 cebinde parası olmadığı halde tüm parasını da bana harcayan annem...sizin hakkınızı nasıl öderim ben..

çok yorgunum bu yorgunluğum hiç birine benzemiyor..gözlerimin altı üstü şişmiş kan çanağı açmakta zorluk çekiyorum..ayaktayım etrafımdaki insanları üzmemek için farklı bir kişilik sergiliyorum.iyi gibi görünüp gülümsüyorum.ama o kadar yorgunum ki'.. aslında ne kimin ne dediğini duyabiliyorum ne anlayabiliyorum evet  hayırlarla anlamış gibi yapıyorum.beynim bomboş başım dönüyor ,kulaklarım duyduğum sözle çınlamakta.
bebeğin yaşamsal faaliyeti durmuş bebeğin ölmüş......
öylesine bomboşum ki!..ben kimim ,bu dünya neden var ismimi telaffuz ediyorum defalarca funda ,funda ne kadar anlamsız ve saçma geliyor ismim bile bana..

aşkıma içten ve candan gülümsüyorum ,gülem'e gülümsüyorum ,öpücük atıyorum..operasyona gidiyorum.operasyonda çektiğim acı... orda bırakıyorum artık kendimi .çok canım acıyor öyle böyle değil.
odadan çıktığımda beni böyle görsünler istemiyorum:( ama gizleyemiyorum çok acı çektiğim ve çok üzüldüğüm  yüzümden okunmuş.nasıl salmışsam ,nasıl bırakmışsam kendimi yüzümdeki acı ve keder çok içine oturmuş aşkımın ''çok canı yanmış ,çok üzülmüş''diye tekrarlamış bir kaç kez:((( yanımda o kadar güçlü duruyor ki!..asla açık vermiyor.


biraz uzaklaşmak ,kendime gelmek toparlamak için İZMİR'e gideceğim..sevdiklerimi görmek iyi gelecektir.toparlanma sürecim ne kadar sürer hiç bilmiyorum?? telefonlara çıkacak ,konuşacak gücüm yok..
dualarınız benimle olsun olur mu...