kitap okurken insan bu kadar mı alt üst olur? bu kadar mı inanır okuduğu kitaba hatta benim gibi oturup ağlar mı? öyle kaptırıyorum ki kendimi kitaptaki karakterleri kendi yaşantımdan birilerine oturtuyorum.abim arkadaşım şu bu vs..sonra yaşanan olayı gerçekten yaşıyormuş ya da yaşamış gibi oluyorum bazende elimdeki kitabın bir bölümünde duraksıyorum..sözlerin yaşanmışlıkların hatta acıların ne kadar tanıdık olduğunu ayrımsıyorum ve bazen şüphe ediyorum birileri aklımı okudu çalmışş bu kitabı ben yazdım:)) allahım sen aklıma mukayet ol:))
deli gibi okuyorum bu aralar nedenini asla bilmiyorum ama ruhaniyetimde bir çalkantı sinyalleri hissettiğimde.
kabuğuma çekilip yalnızlıkların yokluklarına karıştığımda her zaman olduğu gibi kitaplarım ve okumak bana iyi geliyor..en berbat en depresif zamanlarımda en iyi arkadaşım onlardı.çünkü etrafındaki insanlar hatta en yakının bile dinlemiş gibi görünüyor halbuki dinlemiyor ve anlamıyor..
unutkanlıklarım hat safdaha benim arkadaştan bir kitap yürüttüm ahmet yıldız yazarı güçlü hafıza sıkıcı tabi biraz ama ilginç olgular var.testler var içinde sağ beyin sol beyin neleri algılıyor beynimizin ne kadarını kullanıyoruz..
beyin anne karnında gelişim içine girermiş. ve 2 yaşından itibaren uzun süreli hafıza devreye giriyormuş.9 17 ve 24 aylık bebeklerde yapılan araştırmada basit davranış şekilleri ve bu hareketlerin anlamını tarif edilmiş.4 ay sonra gösterilen hareketlerin yapılması istenmiş 21 24 aylık bebekler kendilerine gösterilen hareketleri ve bunların yaptıkları gözlenmiş.13 aylık bebeklerin ise hatırlamadıkları tespit edilmiş..burada annelere ve anne adaylarına çok iş düşüyor sanırım.gelecek yaşamını önemli düzeyde etkileyecek olan bir psiko-biyolojik gelişim içine giriliyormuş..
bu kitaptan ara ara bilgi vermeye devam edecegim...
.jpg)
