bekarken evimiz müstakil olduğundan her türlü hayvanımız vardı bahçemizde.lakin bakımlarıyla rahmetli annem ilgilenirdi.ben sadece severdim çocukluk dönemlerimdi.elimi uzatıp köpegin başını okşamak,yem vermek ya da kedimize su vermeyi ben sevgi sanmışım yıllarca taki bir canı evime alıp bakıncaya kadar.işte o zaman sevginin ne demek olduğunu anladım.çok üzülüyorum hangi birini nerden ve nasıl kurtaracağız?
sokaktaki mama ve su kaplarını bile tekmeliyorlar.benim kızımın yavruları ile verdiğim amansız mücadele ama şu an yazacak gücüm yok.bakmayın buralarda yazıp çizdiğime avutmaya çalışıyorum kendimi. iyi hissettiğim de yazacağım.ciğerim delindi sanki,nefesim kesildi.
onların da yaşamaya hakkı var tek gayeleri karınlarını doyurmak biraz okşanmak..
bu minik sokaklara gitmesin..
yıldızlı makyaj'ın iletisidir
arkadaşımız zor durumda..lütfen en azından paylaşarak bu miniğe yardımcı oluruz.