ŞÜKÜR SABIR VE MUTLULUK

1.5 yıl oldu evleneli çiçegim burnumdan düşmemiştir dimii? düşmesinde zaten hiç istemiyorum hep böyle sıcak tutkulu aşk dolu sürsün düzenler bozulmasın istiyorum...
aslında ben evlilikten hep korktum kaçtım.çevremdeki örnekleri gördükçe tanık oldukça korktum.şimdi ise aşkıma sen daha önce nerdeydin beni bunca zaman niye beklettin diye sitem ediyorum:)) oda aç sefil buradaydım antalya'daydım aşkım sen nerdeydin peki diyorr.stesin ,sıkıntının kol gezdigi hergünüm birbirinden beter izmirdeydim aşkım..
şimdi geriye gidip düşünüyorum yolun yarısını yapmışım .zaman öyle kayıp gitmiş ki avuçlarımdan ...biliyorum !..öyle hayatlar ve öyle hikayeler varki benim yaşadıklarım devede kulaktır.herzaman bunu göz önünde bulundurup şükrettim..isyan ettigim günlerde oldu canımı acıtan içimi yakan onca şeye karşın allahım beni neden bu kalp le yarattın neden ben insanlar gibi acımasız olamıyorum, neden acıtamıyorum..nasıl bir zıvanadan çıkmaysa bu. insan kötü olmak için dua edermi !...

bir kasırga çıkar herşeyi yerle bir eder.sen bu enkazın altında dagılan parçalanan vücudunun parçalarını toplar bir araya getirirsin .ama kırılan incinen yerleri onarmak hayli zamanını alır..

 ne yaparsam yapayım geçmişten kesitler,an'lar hepp hatırlanıyor .keşke şu pc gibi bizlerinde bi reset dügmesi olsaydı resetleyebilseydik kötü anları acıtan yanları silip yeni güzellikler yükleyebilseydik...

yanık bir özlem kokusu var odanın dört bir tarafında özlemlerin en korkuncu..bu özlemin ne tarifi mümkün ne şekli...

 

biri 9aylık biri 3yaşında annelerinin bırakıp gitmesiyle abimin çocuklarına baktım 3 yıl.ben daha çocuklukla ergenlik arasında kendim büyümeden bir karmaşanın ortasında buldum kendimi.anne olmadan bu sorumlulugu üstlenip beraber büyüdük. annemim kalp hastası olup kalp krizi geçirmesiyle bu 2 melegi yalnız bırakmamak adına lise sonda devamsızlıktan kaldım..aslaaa pişman degilim yine olsa yine bakarım..çok özledimm onları

çokk bu satırları yazarken iki damla yaş çoktan süzüldü bile gözpınarlarımdan...

ablamın çocukları abimin çocukları ailem yıkılmasın ayakta kalsın diye kendi iç dünyamı göremedim keşfedemedim ne hazin...

 annemi kaybettikten sonra göçmen kuşları gibi ordan oraya sürüklendim.

zaman durmuştu kelimeler anlamını yitirmiş hiç bir şeyin degeri kalmamıştı gözümde .annem neden beni bu yolda tek başıma bıraktın bu kurtlar sofrasında .ben ne yaparım nasıl başa çıkarım bu kadar dertle ...

arkadaşım eşimle tanıştırdı.kaçacak yerim yoktu yolumda kalmamıştı...can havliyle sıgındım .kaderimse çekerim kadercilige boyun eğmiştim...

  

hayata kızgındım çok erken söbelemişti beni..ama alt edememişti...

şükürler olsun ki kanatları eksik bir melekle evliyim...

şükürler olsun ki şükretmenin .sabrın ve dualarımım meyvesini topluyorum...