30 May 2015

Düğün hazırlıkları ve düğün

KAN BAĞI neye yarar..., CAN BAĞI olmadıktan sonra...! CAN BAĞIYLA bağlı öyle DOSTLARIM var ki..., KAN BAĞLILARIMI hiç aratmıyorlar bana...!
Düğün hazırlıkları ile yoğunduk..
Eski bloggerler bilir sıkça paylaşımlarım vardır onlarla ilgili bitirim üçlü koymuşlardı hatta adımızı.
kız çeyizi gitti (manevi) abla olarak   sandığın üstüne benim oturmam uygun görüldü.Sandık ufacık kibar bizde kapıyı tutarız  adettendir deyip sevgili damadı biraz terlettik.
Damat diyorum da Deniz bizim aile fertlerinden biri hafta sonu iş çıkışı bana gelirler aba der bana.
Tatlı telaşlar bir çok eksik ,gedik daha evlerini yerleştirmedik büyük eşyaların montajı olmadığı için 
son dakikaya bıraktıkları için her şeyi  daha bizim kız kuaförünü ayarlamamış valla biz gerildik stres yaptık.. 

Ben 2 hafta öncesinden bitirdim tüm işlerimi oturup kitap okudum kaldı ki!.. bizim kızın annesi gibi yıkayıp ,paklayan ,ütüleyen her şeye koşan anamda yoktu tek başıma tüm çeyizim elimden geçti çeyiz serdim ,topladım vb..

                       Kınada dağıtmak için taç ve ojeler taçlar ve kına eldivenleri 
           Nikah şekerlerini beraber hazırladık kına sepet ve tepsi de bana ait

Günler su gibi akıp gitti ve düğün zamanı gelip çattı sabah Antalya 'lı bloggerler ile bruncta idim.Gelinin yanında Pınar gitti pazar gününe izin alamamıştı.

Düğün sabahı oğlanı babaya bırakıp Gülem'le kuafördeydik çok çok güzel oldu stüdyo çekiminden sonra cam piramite gittik foto çekimleri için.
Gelin damat odasına teslim edip kendilerini ben salona geçtim oğlum beni görünce ağlamaya başladı
ve hiç inmedi kucağımdan bu hengamede doğru dürüst resim bile çekilemedik
Gülem'in yanında ağlamadık hep tuttuk kendimizi ama,eve geldiğimde salmıştım kendimi pazartesi günüm yatmakla geçti.
Damadı tanıyor biliyor olmama rağmen nedir bu hüzün? nedir bu içimi acıtan sızı? neden bu gözyaşları?
öz kardeşim olsa bu kadar severmiydim?bilmiyorum gerçekten bilmiyorum..
Güzel anlardan geriye kalanlar.
Darısı tüm sevenlerin bekarların başına 







17 May 2015

TRT Çocuk ve çocuk sokak şenlikleri

Antalya 'Murat Paşa belediyesinin düzenlediği sokak çocuk şenlikleri vardı.Belirlenen parklarda 2 gün etkinlik oldu saat 10:00 'da başlayıp 17:00 da bitti.Biz öğleden sonra iştirak ettiğimiz için sabahki programı bilmiyoruz kareoke ,dans,resim yapma,yüz boyama gibi bir çok faaliyet gerçekleşti tahta bacak  palyaçolar ,zıplamalı,tırmanmalı bir çok oyun parkuru kurulmuştu.
Palyaçoların hepsi ortada toplanıp çocuklara gösteriyor çocuklarda hareketlere eşlik edip dans ediyorlardı bizde oğlumla eşlik ettik çok uzun metrajlı bir kumaş serildi yere sonra kutularla boya ve fırçalar dağıtıldı çocuklara biz çok eğlendik parkın evimize çok yakın olması (10 dk) bulunmaz fırsat olmuştu bizim için.






 Cam piramitte  TRT Çocuk 23 nisan  etkinliğinde idik benim  instagram sayesinde haberim oldu.Keloğlan  ve bir çok çizgi film karakteri vardı keloğlan sahne aldı çok ilgisini çekti.
Tubitak yayınlarının kataloğu TRT Çocuk dergileri ,balonlar ,kalemler gibi bir çok hediyemiz oldu.
Evde etkinlik yaptığımız kadar bir o kadar da dışarıda aktif olmaya çalışıyoruz.
 Temiz hava ,güneş artık ayağımda sallama devrini kapattık, en basitinden yastığını alıp bir köşeye kıvrılıyor tüm günün yorgunluğu ile 5 dk içinde uyuyoruz 1,5 2 saat uyku işkencesi ortadan kalktı böylelikle.






 5 yıl boyunca hiç bir sağlık sorunum olmamasına rağmen çocuk sahibi olamamak her yıl anneler gününde hüznümü ,acımı,gözyaşlarımı ve bunun nasıl acıtan bir yanı olduğunu çok iyi bildiğimden anneler gününü ile ilgili yazamadım
.Tüm blogger anneleri,anne adayları ve yüreği evlat sevgisi ile çarpan tüm evlat hasreti çeken annelerin en kısa zamanda rabbim yüzlerini güldürüp bu duyguyu yaşatsın.Güzel anneler geçmiş anneler gününüz kutlu olsun.






5 May 2015

Acı ve sevinç

Kardeş olmak için kan bağı gerekmiyor  gönül bağı kan bağının önüne geçebiliyor.Yaşanmışlıkların      anıların gölgesinde dinleniyorum bu gece bir kez olsun küsmediğimiz her günümüz olay,hadise bol kahkaha eşliğinde..Eğlenmek için pahalı mekanlara gitmedik  bir aradayken balkon ,tv,film pijama partileri ,rakı sofraları eşliğinde öyle güzel anılar biriktirdik ki çay içmeye diye çıkıp Alanya'da ,Elmalı diye çıkıp İzmir'demi soluk almadık.
Biz eşimle 2 kişilik küçük bir aileyken Pınar,Yeliz ve Gülem'le tanışıp sonra ailelerin devreye girmesiyle kocaman bir aile olduk .Anneleri annemiz,babaları babamız olmuştu bizimle her yere gönderirlerdi kızlarını gözleri arkada kalmadan çünkü ; bilirlerdi bizim onlara kol kanat gerip koruyup kollayacağımızı.

Daha geçen sene ne planlar yapmıştık geleceğe dair hatta bu yaz içindi planlarımız toplanıp hep beraber Bursa'ya Yeliz'in yanına gideceğiz.Yeliz okulu bitince Bursa'ya dönmüş ama,tatil,bayramlarda hep buradaydı.Olmadı ,olmadı hayat yine bize yalan söyledi 45 yaşındaydı Yıldız abla ve acı haber çoktan gelmişti.Yeliz'in annesini kaybetmiştik.
Babamız burada değil ve ben imkanlar gereği kardeşimin en acılı gününde yanında olamadım neye üzüleceğimi şaşırdım gidemiyor olmama mı ? ölene mi? yoksa kalana mı?

Günlerdir zihnimi meşgul etti uyumadım ,uykularım kaçtı ,elim ne yazmaya ne çizmeye gitti.
evin hali perişan ben perişan..

Babamızın burda olmayışı buradaki arkadaşlarımın cenaze evine gidişinden dolayı oğlumun doğum gününü ne yazık ki iptal ettim.Antalya'lı blog yazarlarımızdan  Nermin ablam beni aramış canım sıkkın yarın gel laflarız demişti.ertesi gün Nermin ablaya gittim Rana ve  Rümeysanın elleri de gelmişti. çok güzel bir sofra hazırlamış çaylarımızı da alıp masaya geçtik.
Sohbet muhabbet derken masaya pasta geldi nasıl duygulandığımı anlatamam asıl toplanma sebebi buymuş.Oğlum arabaları çok sevdiği için arabalı pastamızı Rümeysanın elleri yapmış arabayı görünce aaa bak ayaba ayaba diye sevinen oğluşum ,şaşkın ve ağlamaya meyilli ben böyle duygulu anlar yaşattıkları için teşekkür ederim.






 yeteri kadar ağlayan ben bugün ağlamayacağım sevilmenin onurunu yaşayacağım doyasıya gerçek dostlar biriktirmenin hazzını ,yüreği sıcak samimi insanların limanına sığınmanın coşkusunu yaşayacağım.
Çünkü; ne yazık ki herkes yazıp çizdiği kadar gerçek değil tıpkı gerçek hayatta olduğu gibi sanal alemde blog camiasında da durum bu herkes bir adım önde olmanın ,daha fazla tıklanmanın peşinde
arkadaşın başarısını takdir etmek yerine kıskançlık ,hırs daha fazla söze hacet yok sanırım ki bu tarz durumlardan haberdarsınız haberiniz var.


Canım oğlum nefes alışımın sıcaklığı ,uyuduğunda özlediğim ,kokusunu hiç bir parfüme değişmeyeceğim can parçam sen hayatımıza girdiğin günden beri her şey yön değiştirdi kokular tatlar sevgiler..Senden öğrendiğim çok şey oldu sabrı öğrettin ,beklemeyi,tavşan uykusunda olmayı,
yeni lezzetler keşfetmeyi,oyuncakları ,oyunları hiç bilmediğim bir dünyanın kucağında sallanmayı..

İyi ki doğdun canım oğlum nefesim,sevincim,mutluluğum

Bumerang - Yazarkafe