Biraz sinirlerim tavan yapmıştı oturup ne var ne yoksa döktüm odayı darmadağın hale getirdim.
Kendime bardak altlığı yaptım.
Kedileri çok sevdiğim doğrudur ama,gel gelgelelim ki kendi kedime kızıma sahip
çıkamadım ,çıkamadım :( Hamile olduğum dönemler yımırta balkondan firar eder gezer ,tozar gelirdi.
Bu gezip tozma esnasında hamile kalmıştı feci mide bulantısı ile geçen hamilelik sürecinde günde 7-24 çıkardığım ve halsiz kaldığım için bir götürememiştim kızımı.Ne olursa olsun onu asla bırakmayacaktım yavrulardan farklı renk olan birini alır annesiyle ve oğlumla mutlu mesut yaşar gideriz demiştim.
Ne yazık ki öyle olmadı 3 hafta yavrulara ve annesine evimde baktıktan sonra bende doğuma gittim.
gerisini yazamayacak kadar yorğunum yazarken bile sanırım gözyşlarıma hakim olamayacağım:( lohusayken döktüğüm gözyaşı onca acı ve ağrıma rağmen apartman sakinleriyle verdiğim amansız mücadele
Karşı apartmanda sokak kedilerini besleyen Arife ablanın ''Funda al getir hepsini benim bahçeme''deyip anne ve yavruları oraya taşımam sonra oturup ağlama krizine girmem tüm aprtman sakinleri elleri bağlamış balkona seyire çıkmış.
Gece kaç kere iniyorum hiç bilmiyorum ki!.. merdiven inip çıkmak işkenceydi çok canım acıyordu ama,umursamıyordum.Oğlanın babaannesi var nasılsa deyip sürekli iniyordum ben inemesemde Arife abla besliyordu zaten.Aç değil ,açıkta değillerdi ama,benim içim içimi yiyordu lohusalığım ağlamakla geçti benim.
Yavrulardan 2 sini sahiplendirdik kızım eve alışkın olduğu için eve gelmek istiyor kapıya biri geldiğinde kapıya koşuyordu en alttaki komşuyu tekmelerken görmüş can havliyle yalın ayak fırlamıştım dışarı epey bir tatışmadan sonra ben fenalaşıp orta yerde bayıldım bir allahın kulu da gelmedi balkon kuşları..
Kendimden geçmemiştim sadece bedenen ve ruhen çok yorğun olduğum için bedenim ağır bir külçe gibi yığılıvermişti yere..Aldım kızımı eve getirdim annem çocuk var diye karşı çıktı ''sırf benim çocuğum yok ben bu kadar ağlıyorum bana yazık değil mi'' dedim.
Dışarıya alışkın olan yımırta yine balkondan firar etmişti 3 gün ortalarda görünmedi artık endişelenmeye başlayıp aramaya çıktık Arife ablayla yok hiç bir yerde bulamadık:( kendimi gitti ,başına bir hal mi geldi bilmiyorum .
3 ay gözümün yaşı dinmedi gece ağlayarak uyuyup, ağlayarak uyanır mı insan eskisi gibi ağlamıyorum ama,kedili videolar vb izleyince dışardaki canları besleyince ben benden gidiyorum:(((
Gelir ,gelecek ümidiyle de bugüne kadar yazmadım yazamadım..
Siz canlarınıza sahip çıkın
Ev alma komşu al lafı sizde fazlasıyla geçerli olmuş. İnsanlar bazen ne kadar anlayışsız oluyorlar. Ben şahsen evde kedi besleyemem hatta hayvanlara bile dokunamam. Ama bu seven insanlara saygısızlıı gerektirmez. Onların da bir can olduğunu ne zaman anlayacağız acaba???
YanıtlaSilkesinlikle canım ayrıca yazıyı okuyup gerçekten tebrik ve teşekkür ediyorum sana,geçenki yazımda demiştimya hani ölsem kalsam bir allahın kulu yok apartmanda diye
SilAyyy oğluşum geldi aklıma, Ekim'de kaybettik onu veterineri beklerken kollarımızda can verdi. 8 yıllık ev arkadaşlığımız maalesef sona erdi... Şimdi 2 kızımla devam ediyoruz evimizi paylaşmaya...
YanıtlaSilçok zor canım ama ,ben kendimi suçlamaktan öte başa çıkamıyorum bu duyguyla yeni bir can almayada henüz hazır değilm
Silkıyamam canım :( benim de kedim vardı adı pamuk hiç resmi yok fakirliğin gözü kör olsun küçükkendi.. şimdi de istiyorum sokaktan kedi alıp beslemek ama kayınvalidemle beraber yaşadığım için izin vermiyor.
YanıtlaSilşeytan ruhlu insanlar oldukça bizim patili dostlarımız heppp acı çekecekler :(
resmi olması daha kötü inan albümü açıp bakıp bakıp ağlamak malesef allaha havale ediyorum şeytan ruhluları
SilFunda hanim yaziyi uzulerek okudun :(
YanıtlaSilben yazarken sulu gözlerimle yazmay çalıştım inan
Silçok üzüldüm umarım döner :( umarım başına bir şey gelmemiştir.. sevgiler
YanıtlaSilinşallah gelmemiştir:(
SilMaşallah çokta güzelmiş :/ Kediler benim de hassas noktam çok üzüldüm okurken :/ Ben böyle şeylerden korktuğumdan hiç dışarı salmadım ev kuşu bizimkiler :/ İnşallah geri döner. Kedilerin yön bulmaları kuvvetli aylar sonra bile evlerine dönenler oluyor inşallah o da döner :/
YanıtlaSilcanım benim bende salmadım inan ama,evim zemin üstü 1.kat çook dkkat etsemde yatak odası camı balkon vb atlayıp kaçtı hep yazın buranın cehennem sıcağında her yer kapalı bırakmak mümkün olmuyor artık dönecegini sanmıyorum 1.5 sene oldu:(
SilFundacım bardak altlıkları pek güzel.eline saglık..
YanıtlaSilsağol abla teşekkürler
SilÇok güzel bir paylaşım olmuş
YanıtlaSilhttp://kasimtok.blogspot.com/
#BlogYazarlarıDayanışmaPlatformu
sevgli admin kasım tok; paylaşımın güzel olan tarafı neresi? beni bir aydınlatırmısınız? kedimin kayboluşumu ,ağladığım mı,komşuluk ilişklerimi bayılsan bile kimsenin gelmemesi mi güzel olan bunlar mıdır bi açıklarsanız sevgiler
SilÇok üzüldüm canım yaa, onlarda can, helede alıştımı insan aileden biri oluyorlar, çok zor:(
YanıtlaSilhemde nasıl kendimi asla faffetmeyeceğim :(
SilBir canlıya bakmak özveri ister...
YanıtlaSilO gözlere bayıldım...
haklsınız ben çok mücadele ettim çoğu zaman kendi gereksinimlerimi iptal edip onun aşılarını vb yaptırdım eşimin ailesi ile papaz oldum vb ama,olmadı omadı:(
SilCanım ya inşallah başka bir yuvada mutludur diyelim.Ama bende de bır tane evde ve dışarda da sahiplendiğim güzellikler var.Geçenlerde hasta olduda yüreğim ağzına geldi.Bu arada kedili bardak altlıklarına da bayıldım.Sevgiler.
YanıtlaSilinşallah beğenmenize sevindim teşekkürler
SilÇok şirin olmuşlar.
YanıtlaSilteşekkürler
Silinsallah kavusursunuz :(
YanıtlaSilinşallah demekten ötesini yapamıyorum :(
SilMerhaba Bloğunuzu takibime aldım bende beklerim sevgiler....
YanıtlaSilNe üzücü şeyler yaşanmış, hayvan sevmeyen insanları hiç anlayamıyorum zaten :(
YanıtlaSilUmarım geri gelir, umudunu kaybetme :)
bende anlamıyorum inanın isteiği bir parça sevgi ve karınlarını doyurmak umarım
SilKedileri ve tüm hayvanları seviyorm kıyamam hiçbirine..umarım geri gelir canm
YanıtlaSilartık sanmıyorum :(
Silİnşaallah kavuşursunuz.
YanıtlaSilKedili bardak altlıkları çok güzel.Ellerinize sağlık :)
inanın 1.5 yıl oldu ve ben yazamadım ,yazamadım:( sanmıyorum artık :(
SilInşallah kavuşursunuz. Gerçekten çok üzüldüm. Benimde bir sürü kedim var. Sizi çok Iyi anlıyorum. :(
YanıtlaSil:(( öyle çok acıyor ki içim
Silyımırta ???? başta yanlış okudum sandım ama doğruymuş bayıldım bu isme....derhal ev ahalisine bahsettim bakın benden başka da egzanterik isimler koyanlar da varmış diye ;)
YanıtlaSildoğru okumuşsunuz evet yımırta hikayenin sonunu okuduysanız şayet artık yımırta yok :((
SilHayvan sevgisi bambaşka... Ben de birkaç kedi kurtarma girişiminde bulunmuştum küçükken çocuk aklımla...
YanıtlaSilKaç büyüğü karşıma alarak onlarla kavga etmiştim. Bir de üstüne "terbiyesiz" yaftası yemiştim.
Hayvanları, onların elinden kurtarmak için...
Umudunu kaybetme, gelir yakında...
yersin ukala yaftasıda yersin tetrbiyesizde sanmıyorum ama,inşallah
SilBardak altlıkları ne kadar güzel. Tüm hayvanları severim, az ya da çok değişir. Kediler çok ısınamadığım hayvanlardan biri. Ama bu birçoğunun sevimli ve tatlı olmasını değiştirmiyor.
YanıtlaSilısınsanız emin olun çok sversiniz
SilSinir bazen neler yaptırıyor :) Güle güle kullanın.
YanıtlaSildeğil mi evet
SilYaşadıklarınıza çok çok üzüldüm,okurken benimde gözlerim oldu inanın.Hayvan sevmeyen insanımız çok çok fazla malesef sizler gibi bizler gibi cna kıymet veren çok az.İnsallah geleceğe yetiştirdiğimiz evlatlarımız daha çok sevgi dolu olurlar.Yımırta bir gün çıkıp gelecektir inşallah , umudunuzu kesmeyin.Rabbim korumuş kollamıştır onu onun gibi canları.
YanıtlaSilSEVGİLERİMLE
öncelikle okuyup yımırtanın olmadığını bildiğiniz için teşekkür ederim inanın bu beni çok yıprattı çok canım acıyor hala acıyor :( ne istiyorlar ki ağzı dili olmayan canlardan
Sil:( hayvanlarda korkarım ama asla asla zarar vermem..zarar vereni anlamam anlayamam..
YanıtlaSilüzüldüm bunları yaşamanıza :(
Ozamanda yazışmıştık, çok üzülmüştüm bende kedinize. Allah iyikerle karşılaştırmış, bir evi olmuştur inşallah. Benim kedikerim de ya kaçtı ya öldü 1 tanekaldı . Çok özlüyorum ben. De onları içim acıyor aklıma geldikçe.
YanıtlaSil