allahım(cc) erkek-kız hepsine hayırlı yazılar yazsın..

Bir önceki postumda evlilik teklifi organize edip geleceğimi yazmıştım.onu yazmadan önce zuzulardan ve olayın kahramanından bahsetmek istiyorum.şöyle geriye dönüp bakıyorum da ne çok şey paylaşmışız,neler yaşamışız blogum da bile ne çok hatıra bırakmışız.burada blogger arkadaşlardan gelen hediyelere sevinmişiz.
 fotoları karıştırmışım ama bunlar smilena 'dan aldığım taçlar

burada çok gülmüşüz çok adrenalin bol kahkaha..
ben ağlamışım burada...
Biz 3 kişiydik bir kursta tanışıp arkadaş olmuş kurs bitince arkadaşlık devam etmiş.arkadaşlıktan çok öteye geçmiş anneleri annem ,babaları babam olmuş kocaman bir aile olmuşuz.eğlenmek için öyle pahalı mekanlara gitmemize gerek kalmamış çoğu zaman mısır eşliğinde seyrettiğimiz filimlerde ya da bir balkon sefasında kapıya polis getirecek kadar gülmüşüz:) yan yana olunca o kadar çok eğleniyoruz ki!..olayın kahramanı olan gülem zuzusu dili çok sürçer bizim neşe kaynağımızdır.en basitinden ''bu saaat yanlış tartıyor'' ona bir şöför hikayesi anlattığımızda kafası şöför kısmında kalıp plajda garsona ''şöför bey bize 3 çay'' turistlere yol tarifi ederken yanınız su alın demek isterken ''4 bardak süper lise okudum'' ben gibi ve bunlar aylarca bizim dilimizden düşmez. burada attalos heykeline çıkan gülem zuzusu :)

 Bizim zuzunun pazar günü isteme merasimi vardı.aile arasında olacağı için ben gitmek istemedim lakin ''siz olmazsanız olmaz abim gelmesin ama siz gelin'' ardından annesi çiçek annem arayınca bizde eşlik ettik.
sözden öncesi esas oğlan evlenme teklifi edecek çalıştığı için 1 saatlik izin almış binbir yalanla onu benim eve getirtim.ufuk'la kavga ettiğimi artık yüzünü dahi görmek istemediğimi o gelmeden evden gitmek istediğimi.bu esnada esas oğlan 100 tane kalpli seni seviyorum yazan balonları şişirdi.40 tanesinin içinde rengarenk not kağıtlarında notlar yazılıydı.ve yatağının üstü güllerle donatıldı.bana hazırız diye mesaj gelince zuzuyu alıp mazı dağına çıktık.ama heyecandan ne telefonumu ende fotograf makinamı almışım:) görülmeye değerdi.sonra diz çöküp tektaşı uzattı.kısıtlı imkanlarla bile oda o kadar muhteşem görünüyordu..fotolar elime geçince paylaşacağım.

Pazar günü de isteme faslından sonra yüzükler takılınca ohh dedik nihayet.zaman dar olduğundan
 çarşı, alışveriş zayıf olduğundan kıyafet bulamamak vs vs bayağı yorulduk.onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine....