BUGÜN KAPALIYIZ!..YARINI BİLMİYORUZ!..

anladımki!... aradan uzunnn yıllar geçsede yaşadıkların hiç bir zaman gitmiyor içinden içinde bir yerlerde yer ediniyorlar ve zaman zaman su yüzüne çıkıyorlar kah bir müzikte,kah bir flimin sahnesinde kah uykuda yakalıyor seni..talihsizliğine .bahtsızlığına ve şansızlığına inandıysan yandın arkadaş seni hiççç yalnız bırakmıyorlar kurtuluşun yok gibi..geriye dönüp bakıyorum ardıma hayat  mücadele kavgadan ibaret..
zaman herşeye ilaçtır deniyor?? geçip giden zaman aslında...
susmayı öğrendikçe kendini savunmaktan vazgeçmeye başladığından birilerine artık birşeyleri izah etmek hayırr öyle değil yanlış düşünüyorsun demek gelmiyor içimden..susuyorum yılların yorğunlugu var üzerimde..
anladım ki! sen iyi isen herkes iyi ,sen gülerken çevren çok kalabalık..sen gülerken herkes gülüyor..sen ağladığında herkes yine gülüyor..şaiirin dediği gibi onca kalabalığın içinde ROBENSON GİBİYİM..

kenarı çekilip izlemeye başlıyorsun olan biteni onca kuru kalabalık yapan ağzı sürekli konuşan ama boş konuşan icraata geldimi tık yok!..dara düştüğünde onca hısmın akraban eşin dostun olmasına rağmen gördüklerin seni hayrete düşürüyor.. (beni düşürmüyorda) tek başınasınız.. ne acı ah ne acı bir senfoni bu kulaklarımda çınlayan..

kim dost ,kim düşman görüyorsun!...kimseye  söz anlatmaya mecalim yok..herkes istediğini düşünmekte özgür ve kimin ne dediğide artık HİÇÇ UMRUMDA DEĞİL...lafa gelince birçuval dolusu konuşur insanlar bir çok şey yakıştırırlar ama açmısın ,tokmusun diyen olmaz bunların arasında..

aksilikler ,olumsuzluklar bırakmadı yakamızı biz her ne kadar beyan etmesekde gülüp şen şakrak bir tavır içinde olmaya çalıştıksa  ne kadar sütü bozuk ,kansız ,yalaka,şerefsiz varsa geldi bizi buldu...ya sabır ya sabır dedikçe..sanırım artık sabrın son demlerindeyiz...
kimseyi görmek ,konuşmak dahi istemiyorum..insan denilen malukattan o derece tiksindim..

canım çok sıkkın olduğundan  buradaki paylaşımlarımıda durduruyorum..BUGÜN KAPALIYIZ YARINI HİÇ BİLMİYORUZ!..şimdilik hoşcakalın...