HEPİMİZ KARDEŞİZ BU ÖFKE NE DİYE BİR ANA AĞLIYOR EVLADIM NEREDE!...

bloglarda bir kavga bir polimiktir almış başını gidiyor..hayır neyi paylaşamıyorsunuz üleşemiyorsunuz anlamadım ki!..
herkesin hayatında acılar var kimi evladı ,kimi kocası,kimi parası vs vs bu acıları unutmak için belkide blog camiasına attık kendimizi paylaşmak için bir şeyler katmak öğrenmek için..
seni rahatsız eden bir konuysa ne yorum yap ne de oku bunu bu kadar uzatmanın ne alemi var ki??
açılım var saçılım var şehit ana bablaarın göz yaşları var.yardım bekleyen insanlar var bir baba evladına ekmek götüremedim diye ayakkabı alamadım diye intihar ediyor:((
sürekli gündemi saçma sapan şeylerle meşgul edip saman altından su yürütülüyor..ülke fersah fersah zaptediliyor..devlet havanı koru diye siğara yasağı getirdi sevindiniz değilmi haha yok öyle devlet sizi düşündüğünden sağlıgınızı düşündüğünden değil işletme sahiplerine getir 50 milyarı al ruhsatı içir içerbildiğin kadar diyor.. büyük soygun...
bu en küçük örnek atatürk'ün bize emanet ettiği bizler bumuyuz!..birbirini çekemeyen bir kaşık suda boğacak
didişen kavga eden yazık yazık çok yazık...
ne zaman uyanacağız gaflet uykusundan iş işten geçtikten sonramı!...
nihat genç dinlediniz mi o adamı hiç konuştuklarına kulak verdiniz mi??
hepinizin evlatları var evlatlarınız nasıl bir gelecek içinde olacak??
dinleyin o muhteşem adamı kulağınız gözünüz olsun bırakın kavgaları ...

NE YAVUZ AZĞIN OL ASIL,NE YAVAŞ ŞAŞKIN MİSKİN OL BASIL.!...

kişinin birbirini sevmesi yaşayıp ölmek kadar eskidir.

 kader diye inandığımız şey bizi birleştiren sevgidir.
hepimiz bir bütünün parçalarıyız aslında ,
bizi biz yapan ,yücelten içimizde ışıldayan sevgidir..
bu benim düğün davetiyemin notu..evet hepimiz bir bütünün parçalarıyız aslında aynı çatı ve bayrak altında hepimiz kardeşiz..ama yokk ben o kardeşliği göremiyorum.eskiye ait izler arıyorum.artık hiç birşey eskisi gibi değil..özğerlerimizi yitirmeye doğru yol almaktayız sevgidem merhamemetten eser yok bir selamı esirğeyecek hale gelmisiz ne acı..
lafa gelince hepimiz müslümanız elhamdülillah denir..müslüman olma  sıfatına erişemiyoruz ne yazık ki!..
müslümanın müslümana etiği zulüm..
kırğınım içimde tarifi mümkün olmayan acılar depreşti anlatmaya ise gücüm yok. hangi acının daha acı verici olduğunu kestirmekde bi okadar zor..
sanırım blog yazmaktan o çok sevdiğim şeyi yapmaktan bile tiksindim...
insanlardaki hırs saçma sapan şeyler canımı sıkmaya yetti..
insanları kırmamak adına kırılan hep ben oldum.varsın kırılsın hatta bin parçaya bölünsün bu yürek ne çıkar. ne acılara halay çekmiş bu yürek...

bugune kadar hiç birşeyden korkmadım haklı olduğumda karşımdaki kim olursa olsun ister polis ister başhekim feriştahı gelse ne yazar bee .. ama ne yalan söyleyim bazı insanlar korkutuyor beni..hakkımıda ne aramaktan ne de almaktan vazgeçtim..
at gözlükleriyle bakmayı ne zaman bırakacağız?? herşeye sus pus  anamızı belleseler yarabbi şükür diyenleride gördüm.bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın diyenleride...
şimdi okuduğum ve severek takip ettiğim bir kaç blog yüregimi ısıtmaya yetti..
duyarsız olmadıklarını görmek bir şeyler yapmak için elele vermenin sevincini yaşamak istemeleri beni o denli mutlu etti..
gülen   elçin emine albayrak  aysema 
 bir çocuğu mutlu etmenin onun yüzündeki gülümsemenin değeri paha biçilemez bana göre..
çocukluk yıllarımı anımsadığımda alınan bayramlıgımla ayakkabımı yatagımın baş köşesine koyar heyecandan uyuyamazdım.sabah ezanında kalkardım sırf onları giyip şeker toplamaya gidebilmek için
gözden uzak olan gönüle daha yakındır aslında!..göz gördüğüne inanır gönül ise gözün göremediğine..
gözümün göremediği ama yüreğimin hissetiği gönüllere sesleniyorum ...
BİR ELİN NESİ İKİ ELİN SESİ VAR..HAYDİ SES GETİRELİM