27 Oca 2015

Tanrı misafiri

Babamı kaybettiğimden bu yana burada yazmıştım kaç yıl ,kaç mevsim ,kaç hafta geçti kaç yaprak döktü yapraklarını , kaç çiçek açtı saymadım sayamadım Babam..

Babam her dışarıya çıktığında market ,kahve,çarşı vb yanında mutlak birileriyle dönerdi. Sofrası yerden kalkmayan  geleni ,gideni eksik olmayan evimizde her daim sofralar kurulur ve babamın Tanrı misafirleri ağırlanırdı.
 O zamanlar güven vardı insan ilişkileri çok kuvvetliydi saygı,sevgi ,merhamet vardı hiç tanımadığın insanı tutup kolundan getirmek hırlımıdır ,hırsız mıdır demeden haneye davet edilirdi.

Çaylar demlenir yemekler hazırlanır yaz aylarında sokakta gece yarılarına kadar oturmala, sohbet muhabbet
kimin ne işi varsa tüm komşular seferber olup elbirliği ile yapılırdı.

Birlik beraberliğin ,dayanışmanın olduğu en güzel yıllardı.Alışkındım kalabalık sofralara alışkındım kalabalık sofralarda yemek yemeğe..

Ayşe teyze ,Fatma abla, Hüseyin amcalarımız vardı çocukları sevindiren ,güldüren başımıza bir iş gelse akrabalardan önce yettikleri her daim yanımızda oldukları haneden saydığımız insanlarımız, komşularımız vardı.
Beraber soba üzerinde ekmekler kestaneler yaptığımız derdimizi sırrımızı açtığımız en ufak bir sıkıntıda soluğu onda aldığımız gönül dostlarımız vardı..

Bugün mü? durum aşikar ortada insanların özdeğerlerini yitirdiği, sevginin merhametin yok olduğu, insan ilişkilerinde acaba demeden şüphelenmeden duramadığı, insanların birbirini boğazladığı, kıskançlığın fesatlığın ve egonun tavan yaptığı yalan dolanın kol gezdiği, derdi sadece ekmek parasında olan masum insanların ekmeğiyle oynandığı,  öksüzün yetimin hakkının yenildiği dil,i dini, ırkı ,ne olursa olsun ölen bir insan için ohların çekildiği insanın acısına bile saygı duyulmadığı ,çoğu yerde hıçkırıklara boğulduğum insan bile demeye dilimin varmadığı bir toplumdayız...

Şimdi bu  evde düşüp bayılsam imdat desem sesime ses verecek bir Allahın kulu yok.

Akrabalık  bağımız yok ama, gönül bağımız olan insanlar iyi ki var hayatımızda onlarda olmasa bu hayat nasıl çekilir bilemiyorum.Beni bu denli mutlu eden ve yalnız olmadığımı  yanımda olduklarını var gücüyle gösterenleredir bu teşekkürüm.Gönül bağı ile bağlandığınız güzel dostlarınız hep olsun hayatınızda..


41 yorum:

  1. Çok güzel bir yaz olmuş.. Hem babasını kaybetmiş, hem de aynı dostluklara sahip biri olarak her satırınız çok tanıdık benim için de...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. baba her yaşta aranıyor değil mi? dostluklarınız daim olsun

      Sil
  2. Ah.. insanlara çok yaklaşma, yanarsın. Çok da uzak kalma, donarsın.. mantığı ile hareket eder olduk.. haklısın funda haklısın..

    YanıtlaSil
  3. Artık güvenilmez olmuş insanlar ama. Yeni bir eve taşınıyorsunuz komsularla muhabbet sohbet olsun istiyorsunuz. Komşuların her biri ayrı cins. Üstten bakmalar açık aramalar. Ben artık uzak duruyorum gerçekten. Muhabbeti özlemediğimden değil. İnsanların bu hallerine katlanamadığımdan www.acemiden.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ben sokak kedilerini besliyorum komşuların bakışlarını görsen şaşarsın göz süzmeler burun kıvırmalar vb bende katlanamıyorum

      Sil
  4. Ne güzel yazmışsınız duygulandım... Ben de hatırlıyorum küçükken gelenimiz çok olurdu biz birilerine giderdik, dışarıya gezmeye bile 1-2 komşu çağırıp giderdik.. Şimdi bencilce bir hayat yaşıyoruz malesef...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. eskiler güzeldi ben özlüyorum o günleri

      Sil
    2. Özleniyor ama o eski günleri yaşamak icin de pek çaba sarfetmiyoruz bence

      Sil
  5. Allah mekanını cennet etsin. Diğer söylediğiniz noktalarda şanslıymışsınız. Ben büyükşehirde yaşadım. Öyle komşularla ilişkilerimiz yoktu. Annem de çalışma hayatında olduğundandır, belki. İmrendim. Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. müstakil kocaman bahçesi olan bir evimiz var evet şanslıymışım iyiy ki yaşamışım sevgiler

      Sil
  6. Biran kendimi yerinize koydum düşündüm gerçekten çok güzel bir anlatım olmuş.Maalesef ki bağlar gitgide kopuyor :(

    YanıtlaSil
  7. güzel babalar da varmış elbette, nur içinde yatsınlar ....

    YanıtlaSil
  8. Funda'cım ne güzel anlatmışsın; sımsıkı sarılmalı insan dost dediklerine ve bırakmamalı... Babacığının da benim babacığımın da tüm ölmüşlerimizin de ruhları şad olsun, melekler yoldaşları olsun canımmm...

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Yas kac olursa baba hasreti gitmiyor ve dediginiz gibi kan bagi olmasada baxi insanlar iyi ki var harika bir yazi ellerinize saglik :)
    madamemine.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. gitmiyor ve aranıyor yaşın kaç olursa olsun

      Sil
  10. Gmail hesabiniz varmi

    YanıtlaSil
  11. Önce başın sağolsun Funda'cığım..Babacığın nurlar içinde uyusun Rabbim sizi cennetinde buluştursun...(amin)
    Bende bazen gökdelen gibi binaların yanından geçerken bakarım buralarda yaşayan insanlar nasıldır..Birbirlerini tanımıyordur bile diye düşünürüm..Benim evim 8 dairelik bana 4 ay sonra hoşgeldine geldiler..Bakışıp bakışıp konuşmadılar bile...Aynen dediğin gibi düşüp baylsak ölsek hatta anca kokumuzdan :( haberleri olacak..Çok gezdim her yerde arkadaşlık ve dostluk edindim ama bazıları varki akrabadan öteye geçti..Yemem içmem ayrı gitmedi..Seninde yanındaki gönül bağın kuvvetli arkadaşların eksik olmasın inşaAllah..Dostlarımız az olsun öz olsun candan olsun yeter Funda'cığım...Msjda cevap yazdım kendine iyi bak sevgilerimle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. amin ablacım inan bende çok düşünürüm o göklere değen apartmanlarda kim bilir ne yaşlılar ne magdurlar kapı yolu gözleyenler vardır kimbilir.Evet allah eksik etmesin böyle inmsanları hayatmızdan

      Sil
  12. Funda hanim size nasil ulasabilirim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. canım blogumda gmail hesabım vardı görmedin sanırım döneceğim sana

      Sil
  13. Yazınızı okurken duygulandım.Allah mekanını cennet etsin.Bende 3 yıl önce annemi kaybettim.Sizin yaşantınıza benzer bir çocukluk,gençlik yaşadım.Günümüzde malesef bunlar kalmadı...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. be hem annemi hem babamı kaybettm gurbet elde olunca da böyle özleniyor

      Sil
  14. Babanın mekanı cennet olsun Funda'cım,Allah rahmet eylesin..Komşuluk konusunda o kadar haklısın ki neydik ne olduk demek istiyorum sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. amin canım artık komşularımız blog ve sosyal medyayda banum

      Sil
  15. Mekanı cennet olsun, allah kalanlara uzun ömür versin..

    YanıtlaSil
  16. ev alma komşu al derlerya.. Nur içind eyatsın hepimiizn kaybettiklerimiz. yüreğine sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bende buna bir türlü anlamazdım nursevin abla ama,anlıyorum şmdi amin

      Sil
  17. Kız gece gece ağlatcan beni, hiç diner mi bu özlem 30 yıl oldu hala babam kelimesi beni ters yüz etmeğe yeter.
    çevremiz yuvamız güzelliklerle ve güzel dostlarla dolup taşsın. Uğurladıklarımız illa ki görüyordur onları da göz yaşlarıyla üzmeyelim fıstığım. öpüyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hatice ablam ağla diye yazmadım benide ediyor inan çünkü annemle anlaşamazdık ama,babam arkadaşım yoldaşım sırdaşımdı amin ablam

      Sil
  18. Hem duygulu hemde umut dolu bir yazı olmuş.
    Hatırlanan herşey böyle özlenen olsun. Sevgiler

    YanıtlaSil
  19. Babacığın yattığı yerde dinlensin.. Dostluklar komsuluklar cok onemlı..Ama bu zamanda kimseye guven olmuyor.. Gölgemizden korkar olduk..

    YanıtlaSil
  20. Fundacım Allah rahmet eylesin. Babaların yeri dolmaz. Ama biraz karamsar bir yazı olmuş.Dostluklar, komşuluklar, arkadaşlıklar değişen koşullara göre şekilleniyor.Yaşam koşulları eskiye oranla çok daha zor, insanlar çok mücadele etmek zorunda kalıyor ayakta kalabilmek için.Bizlere yansıması da senin yazdıkların gibi oluyor.Daha güzel günler dileklerimle sevgiler...))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kezban abla evet insanlar mücadele veriyor hayat ve yaşam koşiulları ama eskiden hayat şartları daha zordu bu kadar lüks yoktu ama,sevgi vardı birlik vardı şimdi koskoca apartmanda kimse kimseyi tanımıyor evin içinde başına bir hal gelde yandın gittin o derede.Karamsarlık değil ki sadece eskiye özlem

      Sil

yorumlar: yalnız olmadığını bilmektir..değerlidir önemlidir.beni yalnız bırakmazsınız değil mi?

Bumerang - Yazarkafe