29 Nis 2014

iz bırakanlar!..Uyan baba!...

 Sevgili  Nur ablam iz bırakanlar etiketi altında hayatımızda yer eden unuttuk sandığımız ama,her defasında bir şarkıda,bir dizide ,otobüste ,çiçekte vb karşımıza çıkan iz bırakanları yazacağını ve bunu daha önce yaptıkları kelime oyunu gibi düşünüp eşlik etmemizi istemiş ee haydi başlayalım o zaman..


Müstakil kocaman bahçesi olan bahçesinde meyve ağaçları ve dalından çıtır çıtır sebze kopardığımız  tavuk,horoz,koyun,köpek,kedi beslediğimiz ön tarafı sırf güllerle kaplı bir bahçede dumanı üzerinde tüten 3 çocuktan oluşan kocaman bir aileydik.
Ablam gelin olmuş 2 gün sonra abim askere gitmişti evde bir sessizlik hakimdi.Yılların verdiği alışkanlıklar sofra kurulduğunda 2 tabak konuyordu her seferinde!... annem ve babam ağlıyordu sürekli, bense ablamı ve abimi özlüyor annem babam ağladığı için birde onlara ağlıyordum.

Orta ikinci sınıfta annem kalp krizi geçirmiş hastaneye kaldırmıştık.  Evin bütün işi bana kalmıştı.
Babam kurufasulyeyi çok severdi akşama geldiğinde sevinsin süpriz olsun diye kurufasulye pişirdim bildiğim sadece makarna,salata,pilav ,çorbaydı çünkü..
Oda ne!..ayyy kurufasulye kurtlanmıştı çöpe döktüm hepsini babam işten gelmiş çöpe döktüğüm kurufasulyenin kurtlanmadığını fasulyenin kendi içi ,cücüğü olduğunu öğrenmiştim ama ,iş işten geçmişti artık..


Babam gönlü de eli de bol insandı gelenimiz ,gidenimiz hiç eksik olmazdı zaten sofralar kurulur
güle oynaya hoş sohbetler eşliğinde yenip içilirdi.Yokluk nedir bilmedik biz babam mahrum etmez herşeyden bolca alırdı. Alırken bir ev birde misafir için alışveriş yapılırdı..

Minik kuşum diye severdi beni annem baskıcı ,otoriter ,kural ve disiplinli arkadaşlarımın deyimiyle tam bir hafiye 007 james bond misaliydi.
Babam başkaydı serti ama ,ondan  hiç bir şey gizlemez herşeyimi anlatırdım.hatta sevgilin varmı bak varda söylemiyorsan muhabbetimiz bile olurdu.

Ben liseye başlamıştım babam biraz rahatsızdı ama,nedense onu doktora götürmek neredeyse imkansızdı.Kendi tedavi yöntemlerini uygular gitmezdi.Annem sonunda  doktora götürebilmişti akciğer kanseri olduğunu ve 3 aylık ömrü olduğunu öğrenmiştik babama söylemedi annem başka bir şey uydurmuştu.Hastane ,hastane doktor ,doktor gezdi annem biraz daha fazla yaşaması için.

Kısa boylu, tıknaz göbekli olan babam erimiş bir fidan gibi upuzun olmuştu aklı gelip gidiyordu evdeki kimseyi tanımıyordu annem iğnesini yaptığından  hemşire ,köylü kızı Ayşe diye çağırıyordu.Tavana bakıp ''bak dayım,annem ,babam ev yapmışlar beni çağırıyorlar pışık gelirmiyim'' diyordu.Biz akrabalara babamız fenalaştı diye haber veriyor ev dolup taşınca babam ''oo baldız gelmiş,kardeşim gelmiş çay koyun ,oğlum git nevale al mangal yakalım vs diyordu.

Emekli olmayı çok istemişti babam ama, çok eksik günü vardı annem uğraştı ödedi ve sonunda babamı emekli yapmıştı.Toplu para +maaş annemin elinde babama götürdü ''bak seni emekli yaptım artık maaaş alacaksın buda toplu paran''demiş avucuna bırakmıştı paraları. Babam yattığı yerde paraların yüzüne bile bakmadan elinin tersiyle vurup bütün hepsini yere savurdu..Ağlamamak için kendimi sıksamda iki damla yaş süzüldü gözlerimin pınarından..

                                                    Lise 2.dönem

Atölye dersindeyiz ve sınavımız var müdür yardımcımız Kürşat bey girdi ''Funda seni izinli yazıyorum acil evden çağırdılar'' babam çok iyiydi anneme mi bir şey oldu ki diye geçiyor aklımdan.İzin kağıdımı alıp çıkıyorum okul kapısının önüne geldiğimde yürüyerek gitmeyim otobüse bineyim diyorum sınıfa doğru yöneliyorum tekrar. Bilet alacağım kızlardan bütün kızlar masanın önünde çember oluşturmuş hocam ne oldu diye sormaktalar kimse benim girdiğimi görmüyor Kürşat bey ''arkadaşınızın babası vefat etmiş''diyor ben elimdeki kitaplarım bir yana ben bir yana ağır bir külçe gibi yığılıyorum..Hocam bırakıyor beni eve..

 Bugüne kadar hep ölenler olmuş ama başsağlığı dileyip yemek götürmek ve mevlütlere gitmekten ötesi olmayan bende çocukluktan genç kızlığa adım atmış bir için SaHi neydi ölüm?
bir rengi ,kokusu varmıydı? yenilir ,yutulurmuydu? gözle görülür ,elle tutulurmuydu? acı derlerdi ya hani bu acı toz biber mi? yoksa cin biber acılığındamıydı aklıma bu düşünceler üşüşmüştü eve varıncaya kadar..

Ölümle ilk yüzyüze gelmenin şoku ve ağırlığı var.Ağlamak istiyorum ama gözyaşı dökülmüyor ,bağırmak istiyorum sesim çıkmıyor ,adım atmayı yürümeyi unutuyorum dizlerimin bağı çözülüyor.
Ellerim uyuşuyor ,nefes alıp vermekte zorlanıyorum bir ateş basıyor tüm vücudumu , bir çalkantı var içimde hafif hafif esen bir rüzgar gibi, başım bir öne bir arkaya gidiyor uykum gelmiş gibi feci uyku bastırmış gibi gözlerim ha kapandı ,ha kapanacak derken bütün vücudum oynuyor durduramıyorum..Annemin okkalı tokatlarıyla kendime geliyorum.

Ahh baba oldu mu şimdi!... daha evelsi geçe hatırlıyormusun makaraya vurmuştuk seninle bana ''oku baban gibi eşek olma''demiştin bende sana söz vermiştim okuyup mezun olacağım üniversiteyi kazanıp sana paşalar gibi bakacaktım.Zengin ,yakışıklı damat birde erkek torun istemiştin..Olmadı baba olmadı tüm isteklerini sıraladıktan sonra böyle erkenden çekip gitmek varmıydı şimdi minik kuşunun kolu kanadı kırıldı baba nasıl uçar minik kuşun söyle baba ,haydi şaka yaptım sadece seni üzmek içindi de uyan baba ne olur uyan beni kanatsız bırakma Baba...

45 yorum:

  1. :( Boğazım şişti :( Sessiz ve içli ağlıyorum :( Anlarsın sen beni, biz konuşmadan da anlarız birbirimizi :(
    Babasının minik kuşu benim fındığım; kayıp acılarımızı ve öğrendiğimiz 'O ANI' hiç unutmayacağız, sadece acının varlığına katlanmayı öğreniyoruz :(
    Seni seviyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. anliyorum canim.acilar hepsinin boyutu da tadida farkli

      Sil
  2. bu gece okurken evime, kalbime konuk oldun. Sanki karşımdaymışsın gibi sen anlattın ben dinledim. Tam kalbimden, derinden bir sızı geldi, içim titredi öyle zor bir şey ki sevdiklerimizin kaybı. Ne menem bir şey, tarifsiz acı hem de :( İz bırakanlar oldumu anlatılacak paylaşılacak çok şey yaşıyoruz şu hayatta. Ne desek ne anlatsak az geliyor. Tesellisi olmaz belki ama Rabbim güç sabır versin. Biliyor musun en çok ne yaralıyor insanı? hani şunu yaparım bunu yaparım diye ertelediklerimiz var ya, imkansızlıktan ya da sıra gelmediğinden, en çok onları yerine getiremeden sevdiğimiz gittiğinde kahroluyoruz. Bir de şu deli gibi özleme duygusu yok mu :((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hatirala ve anilarla avuntular.evet ozlemek en kotusu

      Sil
  3. Zorladım kendimi ağlamamak için ama olmadı be Fundam, ama inan baban erkek torununu görüp ona kol kanat bile geriyordur. Nasıl inanırsak öyle olur, inan olsun gülüm. Ana baba olmayınca kanatsız kuşlar gibi olurmuş insan (yani benim yorumum) işte bizler uçmayı bilen ama kanatlarımız olmadığı için uçamayan kuşlarız.
    İz bırakanlara en acısıyla başlamışsın. Sayfana dökülen satırların inşallah içine rahatlık verir canım.
    Çınarı ve seni sevgiyle öperim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ablam ben yazarken zorlandim ellerim titredi o gunleri yasadim tekrar.duse kalka tutunarak uctuk bir sekilde

      Sil
  4. :(((((( Babacığın nurlarda uyusun canım

    YanıtlaSil
  5. Hem cook guzel hem cook huzunlu..iyiki yazmissiniz iyiki paylasmissiniz..babaniz nur icinde yatsin..
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  6. Allah rahmet eylesin,her şeye alışır da insan,ölüme alışamaz derler ya çok doğru :(

    YanıtlaSil
  7. ALLAH rahmet eylesin nurlarda uyusun. Çok güzel bir yazı.

    YanıtlaSil
  8. Sozun bittigi yer! Sadece bogazimda dugum ve gozlerimde yas :(

    YanıtlaSil
  9. Ayyy nasıl kötü oldum Funda.. :( 12 den vurdun.. Rabbim rahmeti ile muamele buyursun..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. grupta ilk yazdığımda paylaşmıştım haticem amin

      Sil
  10. Benim de babam 10 yıldır yok... O yokluk çok zor.. Mekanları cennet olsun...

    YanıtlaSil
  11. Huzur içinde yatsın… Anne ve babamı kaybettiğimde anlattığınız bu hisler düğümlenmişti boğazıma. Uzunca bir sürede oralarda kaldı o düğüm, sonra sonra fark ettim ki onlar bana bu hayatın sunduğu en güzel hediyelerdi… Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. diyecek söz bulamıyorum şu an duygusala bağlandım sanırım:(

      Sil
  12. Funda cığım baba kaybetmek çok zor birşey. Bende yaşadım. Yattıkları yerler nurlarla dolsun. Ne mutlu ki sana beraber güzel günler yaşamışınız. Bu duyguları yaşamayan o kadar çok insan varki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet haklısınız en azından yaadım güzel anılar biriktirdim

      Sil
  13. Nasıl da iyi bir sekilde dile getirmişsiniz yaşadığınız günleri...
    Bende çok benzer bir durum yaşadım.
    Aynı gastalıktan babacığıma veda ettim.
    Nur içi nde yatsınlar ,mekânları cennet olsun.
    Allah geride kalanlarına sabırlar versin.
    Yanımızda olmalarını ne çok isterdik değilmi ya ama malesefki doğanın kanunu ve bize düşen sızı dolu bir kabulleniş ve yeri dolma koskoca bir boşluk ve özlem...
    Allah rahmet eylesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet insan kaç yaında olursa olsun eksikliği hissediliyor amin

      Sil
  14. Allah rahmet eylesin,okurken herkes gibi bende fenalardaydım :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili fatma; dün temizlik yaparken göz önünden kaldırmıtım ama oğlan bulup çıkarmış tesbihi ve piposu bende bir dağılma :(

      Sil
  15. Ne yaptın kuzum sennn, oydun yüreğimi,ne mutlu yine de bizlere anılarına dahi sımsıkı sarılabileceğimiz babalarımız olmuş nurlar içinde cennet yurdunda olsunlar.
    Fatih Kısaparmağın benim babam parçasını ilk dinlediğim de saat gece yarısı 2.30 filandı sabaha kadar içim çıkarcasına ağlattı beni yazın da bir o kadar etkiledi.Bu konuda çok hassasım ben de.
    Çocuklar babaları gerçek evine gittiğin de büyürmüş, biz de erken büyüyenlerden olmuşuz canım:(
    Neredeyde ben onun yaşlarına yaklaştım onu uğurladığımız da 57 yaşındaydı:(

    Offf Fundam sen zaten üzülmüşsün ben de katmerlendirdim kusuruma bakma :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ablammm oymak istemezdim amin ağlattığım içinde özür dilerim :(

      Sil
    2. canımsın sen olsun andık onları sevgilerimizi dualarımı yolladık, hep gideceğimiz yer orası inş. kalp kırmadan ve huzura layık olarak nasip olur vakti saati geldiğin de. öptüm canım

      Sil
  16. Nurlarla dolu olsun Rabbim rahmetini esirgemesin :(

    YanıtlaSil
  17. Canım ya çok dokunaklı olmuş, hele de kapanış zor tuttum kendimi. AHH o ölüm denen gerçek... İnsanın sevdiklerini kaybetmesi hele çok zor. Allah hepimize ve sevdiklerimize sağlıklı uzun ömür versin. Sana da sabırlar canım...

    http://ciziyorumdikiyorum.blogspot.com.tr/2015/02/dresslinki-kesfedin-discover-dresslink.html

    YanıtlaSil
  18. İnsan sevdiklerini kaybedince hayat çok ağır geliyor ,nurlar içinde yatsın ,mekanı cennet olsun .

    YanıtlaSil
  19. Boğazım düğümlendi ben babamı tanıyamadan kaybettim hangisi daha acı verici bilemedim ama sonuçta yoklar :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili pınar ; inan bende blemedim ki şimdi yaşanmılara tanık olmak mı? hiç yaşayamamak mı sanırım ikisde çok zor

      Sil
  20. Ne kadar guzel kaleme almisiniz yasadiklarinizi duygularinizi.. Inanin okurken sanki o an yaninizdayisim gibi yasadim.. Nurlar icinde uyusun...

    YanıtlaSil
  21. Allah rahmet eylesin,nur içinde yatsın babanız.

    YanıtlaSil

yorumlar: yalnız olmadığını bilmektir..değerlidir önemlidir.beni yalnız bırakmazsınız değil mi?

Bumerang - Yazarkafe